آرشیدا بانوی آریایی درخشان

دخترم کنارمان بمان و به دنیا انس بگیر. یازده ماه گذشت و چه سریع می گذرند روزهای با تو بودن و گاهی حتی فرصتی برای مرور خاطراتت پیدا نمی کنم. فرزندم آغوشم از همان روزی که خداوند به تو فرمان زمینی شدن و به من فرمان مادر شدن داد هر لحظه و هر جا برایت باز است. یازده ماه است بزرگترین و شیرین ترین سختی دنیا را به دوش می کشم. می خواهمت برای همیشه سختی شیرین من. ...

نازدونه جون امروز وقتی توی آشپزخانه داشتم کار می کردم و شما طبق معمول در حال بهم ریختن کابینت ها بودی یهو برگشتم دیدم خودت بدون کمک ایستادی(الهی قربون اون قدت برم من) فکر نمی کردم با این مریضی که چند روزه باهاش درگیری و حسابی ضعیفت کرده بتونی روی اون پاهای کوچولوت وایستی عزیزکم. خلاصه که من عاشق این تلاشت برای رشد و یادگیری هستم .   پاشو مادر و قدمهاتو روی چشم من بذار 

نازدونه جون امروز وقتی توی آشپزخانه داشتم کار می کردم و شما طبق معمول در حال بهم ریختن کابینت ها بودی یهو برگشتم دیدم خودت بدون کمک ایستادی(الهی قربون اون قدت برم من) فکر نمی کردم با این مریضی که چند روزه باهاش درگیری و حسابی ضعیفت کرده بتونی روی اون پاهای کوچولوت وایستی عزیزکم. خلاصه که من عاشق این تلاشت برای رشد و یادگیری هستم .   پاشو مادر و قدمهاتو روی چشم من بذار  ...

نازدونه جون امسال تعطیلات خرداد تصمیم گرفتیم با دایی علی دوست باباجون و خانومش بریم سمت میانه و تبریز و یه ده خیلی قشنگ بنام نشق. از رفتن به ده و محلی که قرار بود ببینیم هیچ تصویری توی ذهنم نبود اما وقتی به اونجا رسیدیم احساس کردم به یک مکان مربوط به 30 سال پیش رفتم با همون بنای قدیمی و فضای بکر خاص. روز اول و دوم به تفریح و گردش در باغ سیب و گردو و دیدن چشمه آب معدنی گذشت والحق که تو منو رو سفید کردی و خیلی خیلی دختر خوبی بودی. اما از نیمه های شب دوم تو جیگر گوشه من حالت بد شد و دچار اسهال و استفراغ شدیدی شدی که تا 5 روز ادامه داشت و حسابی این بیماری ضعیفت کرد. و این بیماری باعث شد که دیر به تبریز برسیم و در نتیجه فقط تونستیم ...

دخترم  هیچ کس و هیچ چیز را در این جهان نمی توان یافت که شایسته آن باشد که دختری ناخن پای خود را به خاطر آن عریان کند….. برهنگی بیماری عصر ماست. به گمان من، تن تو باید مال کسی باشد که روحش را برای تو عریان کرده است. دخترم  *** انسان باش، پاکدل و یکدل؛ زیرا که گرسنه بودن، صدقه گرفتن و در فقر مردن، هزار بار قابل تحمل تر از پست و بی عاطفه بودن است. ***

جیجر مامان خیلی خیلی بلا شدی.گریه الکی یادگرفتی و هر وقت به نفعت باشه اینکارو انجام می دی. بلاچه تا غافلت کنم می ری کنار بوفه و دستتو بهش می گیری و می ایستی و محکم می زنی توی شیشه و من همش دلهره دارم که نکنه شیشه بشکنه.البته فدای سرت ترسم از اینه که توی سرت بریزه مادر. گل کاری جالبترت هم اینه که سریع دستتو به میز TV می گیری و ناغافلی درست وقتی که حواسم نیست در یک حرکت اکروباتیک می ری می شینی روی میز و شروع می کنی به شیشه اون زدن. واما.... به تازگی راه اتاقت رو هم یاد گرفتی. میری توی اتاقت و سر وقت کشو لباسها و بقیه ماجرا دخترم به من بگو تو به کی رفتی آخه نه من در بچگی خرابکار بودم نه بابات البته طبق گفته مامان...

بابا که شدم به دخترم پول تو جیبی نمی دم!!! تا یواش از پشت سرم بیاد دستاشو حلقه کنه دور گردنم موهاشم بخوره تو صورتم در گوشم پچ پچ کنه... بگه بابایی بهم پول می دی؟؟؟داریم با بچه ها میریم بیرون موهاشو بزنم کنار، ماچش کنم بگم برو از جیبم بردار بابای ی به خاطر دخترم هم که شده یه روزی بابا می شم. بابا مجید حالا که بخاطرم بابا شدی روزت مبارک ...

امروز ملیکا خونه نبود. هه هه هه هه منم از فرصت استفاده کردم و رفتم توی حیاط و کلی با مامانم سه چرخه سواری کردم. خیلی دوست داشتم مامانی هم قول داد به زودی زود یکی از اون خوشگل هاشو برام بخره ...