انگار همین دیروز بود که آمدی...

هر چقدر روزهای سخت بارداری و دوری از روی ماه تو دیر گذشت، روزهای آمدنت و هم نفس شدنت با ما به سرعت چشم بر هم زدنی می گذرد.

دخترکم یک ماه گذشت.

یک ماه درد بخیه و به زخم نشستن سینه ها

یک ماه ناباوری داشتن تو و دلگرمیهای پدرت

یک ماه استرس شیر نخوردن و ترسیدن برای سلامتی تو

و بالاخره داری به این دنیا عادت می کنی

میدانم چقدر برایت سخت بوده جدا شدن از دنیایت دخترم

میدانم زمینی ها را مثل فرشته ها دوست نداری و خو گرفتن به اینجا برایت سخت است

میدانم آغوش خدا بسیار برایت گرم بوده است

اما آمدی

خدا فرمان داد و من و تو هم آغوش شدیم

شیره جانم را مایه حیاتت قرار داد و تو را مایه آرامش من

بدان که همه دردها، شب بیداریها را به عشق بودن تو دوست دارم

بدان که می ترسم از بزرگ شدنت و تمام شدن این روزها که چنین به وجودم چنگ می زنی و من تنها حامی زمینی ات هستم

وبدان که تمام درد و رنج دنیا ارزش یک لحظه مادر بودن را دارد.

در آغوشم آرام بگیر دخترم