تولدت مبارک

دلبندم، کوچکم، پاره تنم

باورم نیست که یک سال است در آغوش من آرمیده ای و مرا با خود به عرش برده ای

باورم نیست که با وجود تو گذر عمرم را فراموش کرده ام

باورم نیست که با وجودت مرا لبریز از عشق کرده ای

باورم نیست می توانستم اینگونه عاشق باشم

باورم نیست همه دنیایم در تو خلاصه شده باشد

باورم نیست من خواب آلوده توانسته ام این یک سال را سپری کنم و با کوچکترین صدایی از تو از خواب بیدار شده باشم

باورم نیست که با تو شاعر شده ام و می توانم ساعتها لالایی بخوانم

باورم نیست مادر بودن اینقدر زیبا باشد

و چقدر باورهای دیگر که در کلامم نمی گنجد ولی دوست داشتم می توانستم برایت بازگو کنم

اما می توانم به تو بگویم شاید روزی من نباشم اما وقتی مادر شدی خواهی فهمید که عشق به فرزند را با هیچ عشق زمینی دیگری نمی توان مقایسه کرد.

لبخندت، صورتت زیباترین نگاره دنیا در چشم من است

و مملو از احساساتی هستم که بازگو کردنش برایم سخت است اما می توانم به ساده ترین سخن بگویم

که دوستت دارم و می خواهم که باشی تا عشق من و پدرت جاودان بماند.

و ساده و بی آلایش بگویم:

فرشته آسمانی من سالروز زمینی شدنت مبارک